دو نعمت بزرگ

ای فرزند آدم

چگونه میان دو نعمت بزرگ من روزگار می گذرانی ،

نمی دانی کدامیک برای تو مهمتر است :

گناهانت که از چشم مردم مخفی نگه داشته شده ،

و یا ستایش نیکی که درمیان مردم رواج یافت ؟

چون اگر مردم آنچه را که من از تو می دانم می دانستند

دیگر هیچیک از بندگانم بر تو سلامی نمی کرد.

کردارت را از ظاهر فریبی و به گوش دیگران رساندن ، پاک گردان

که تو بنده ای خوار برای پروردگاری بزرگ

و مأمور به اوامر او می باشی توشه خویش بردار

که تو مسافری و گریزی برای مسافر از زاد و توشه نیست