خداوند
گاهی برای اینکه ما را از شرک نجات بدهد، مبتلایمان می‌کند که ما را از
اضطرار خودمان واقف بشویم و آن توجه حاصل شود. در روایت عرض کردیم، فرمود:
اگر شما بدون بسم الله کار را شروع کردید، غباری از شرک بر دلتان می‌نشیند،
خدای متعال اگر دوست...تان
داشته باشد و جزء خوبان باشید، در این دنیا بخواهد با شما تسویه حساب و
آماده‌تان کند، مبتلایتان می‌کند تا در ابتلا خودتان را پیدا کنید. اگر در
عافیت تکیه به اسباب کردید، وقتی اسباب را از زیر پایتان کشید، خدا را
ببینید و احساس کنید که اینها هیچ کاره بودند. حتی یکی از نکاتی که در شکست
پیری برای انسان حاصل می‌شود همین است. خدای متعال زیر پای آدم را خالی
می‌کند که اگر در جوانی خدا را پیدا نکردی، حالا دیگر پیدا کنی. آخرین بار
هم خدای متعال هنگام مرگ کاملاً هرچه داری، از دست تو می‌گیرد که در آن
لحظه انسان فقط به خدای متعال تکیه کند.
خلاصه ای از برنامه به سمت خدا
حجت الاسلام والمسلمین میر باقری-تفسیر سوره مبارکه کافرون
